de laatste voorbereidingen.
Jawel, nog een uurtje of 17 en vliegen we, via Houston, naar Costa Rica. Een bestemming in opkomst en voordat de halve wereld dit land gaat bezoeken doen wij dit (lekker voor de grote meute komt).
Tassen staan bijna klaar, tijd komen we te kort voor de laatste dingen.
Update: Het is 3uur geweest in de nacht en na een avondje volleybal spelen nu nog muziek op de mp3 speler zetten. Nog 2 uurtjes en dan gaat de wekker voor dit volgend avontuur.
14
november 2008
Onze eerste 4 dagen.
Zaterdag 8 november zijn we om 9.30 uur vanaf Schiphol
vertrokken. We vlogen met Continental Airlines via
Houston naar San Jose. De vlucht duurde lang maar al
met al is het goed verlopen zonder vertragingen. In
Houston moesten we wel de nodige paperassen invullen
en tig keer ons paspoort laten zien. In San Jose ging
alles heel voorspoedig. Onze bagage was er snel en ook
waren we snel de luchthaven uit. Daar stond een busje
klaar die ons naar het hotel bracht. We kwamen daar
23.00 uur lokale tijd aan. Inmiddels in Nederland nog
6 uur later..... De volgende ochtend moesten we om
06.30 uur alweer vertrekken dus het was een kort
nachtje. Om 06.00 uur zaten we aan een heerlijk
ontbijtje met vers fruit (ananas, watermeloen,
papaya). Onze bestemming was Tortuega National Park.
Het was een paar uur met de bus en een paar uur met de
boot. Je kan er nl. niet met een auto komen. Onderweg
hebben we nog een half uur in de file gestaan. Dit is
zeer ongebruikelijk maar er was helaas een dodelijk
ongeval, iemand was de weg overgestoken en was
overreden. Gelukkig hebben wij hier niets van
meegekregen, we hoorden het achteraf. De weg was goed
geasfalteerd behalve de laatste anderhalf uur. Daarna
was het hobbeldebobbeldebobbel.....
De boottocht naar onze lodge was heel mooi. We zagen
meteen in het begin al een dikke krododil langs de
oever liggen. Achteraf ook de enige die we te zien
hebben gekregen. De volgende ochtend weer vroeg op.
Door alle indrukken weer heel goed geslapen. De
volgend ochtend zijn we weer vroeg opgestaan want om
06.00 uur gingen we een boottocht van 2 uur met een
gids maken. De gids liet ons veel beesten zien. We
hebben o.a. brulapen gezien en gehoord,
capucijnerapen, kleine schildpadjes, leguanen,
slangehalsvogels. Na de boottocht weer een heerlijk
ontbijtje met vers fruit. ´s Middags weer een tocht
gemaakt maar dit keer wandelend door het regenwoud met
een gids. We zagen weer capucijnerapen en hoorden
brulapen. Tortuego National Park staat bekend om de
zeeschildpadden die hier aan land komen om eitjes te
leggen. Helaas was het seizoen net voorbij. En we
waren net te vroeg om de kleine schildpadjes uit het
ei te zien komen om naar de zee te lopen. Tenminste
dat zeiden ze. Achteraf gezien was er de vorige nacht
nog een verlate schildpad aan land gekomen en die
hebben we dus niet gezien. Maar aan het einde van de
wandeltocht zijn we nog even het strand opgegaan en
toen zagen we op een gegeven moment toch nog een
babyschildpadje naar de zee toe lopen. Dat was een
schattig gezicht. De volgende dag konden we ietsje
uitslapen want de boot vertrok om 09.00 uur. Na de
boottocht en dezelfde hobbeldebobbelweg hebben we onze
auto bij een benzinestation opgehaald. Toen begon voor
ons gevoel het echte avontuur. We hoefden maar een
uurtje te rijden naar onze lodge. Even om er in te
komen. De lodge was heel mooi gelegen. Adriaan is de
volgende ochtend vroeg opgestaan om onder leiding van
een gids vogels te kijken. Ik heb me lekker nog een
paar keer omgedraaid. Toen hij terug was hebben we
lekker ontbeten en zijn vervolgens zelf een stukje
gaan wandelen. We hebben o.a. kleine kikkertjes gezien
(pijlstaartkikkertjes en gifgroene met zwarte
vlekken), vlinders, eekhoorntjes, toekans , kolibries
en heel veel andere vogels. Ook weer brulapen gehoord.
Daarna zijn we vertrokken naar de volgende bestemming
La Fortuna. Dit plaatsje staat bekend om de Arenal
vulkaan. Dit is een nog levende vulkaan waar nog
steeds lava uitstroomt. Helaas was het bewolkt maar na
het eten hebben we toch een gokje gewaagd om er naar
toe te rijden. We hebben eventjes was lava zien lopen.
Het waren een soort vuurballetjes die de bergwand
afrolden. Maar het was wel ver weg en we hebben het
maar heel kort gezien. Morgenavond gaan we het weer
proberen en misschien morgenochten ook wel.
Al met al een heel verhaal en toch voor mijn gevoel
ook een korte samenvatting want we hebben al heel veel
gezien en beleefd. Ik heb nog niet veel verteld over
het weer maar we hebben tot nu toe veel regen gehad.
Gelukkig regent het niet aan een stuk door. Vandaag
hebben we onderweg heel even het zonnetje gezien.
We zijn tot nu toe zeer tevreden over de reis en dit
is nog maar het begin.
Volgende keer meer !
14
november 2008
costa rica 14 nov AAAHHH een slang!!!.
Vandaag zijn we wederom weer vroeg opgestaan. We zijn
naar de vulkaan gereden. Daar kon je een korte
wandeling naar een uitkijkpunt maken. Het was er
heerlijk rustig en je kon duidelijk het gerommel van
de vulkaan horen. Opeens leek het alsof de vulkaan
ging uitbarsten, zo hard begon het te rommelen. Er
kwamen ook rookpluimen uit. Dit was zeer
indrukwekkend. Daarna hebben we nog een wandeling
gemaakt die naar de oude lavastroom van de
vulkaanuitbarsting van 1992 liep. Vervolgens hebben we
geluncht in El Castillo. In het restaurantje had je
een prachtige panoramaview over de vulkaan en over het
Lago Arenal, het grootste meer van Costa Rica. Daarna
hebben we de auto weer gepakt om naar een waterval te
rijden. Het was een wandelingetje van 600 meter naar
beneden. Naar beneden ging wel maar naar
boven.....Halverwege terug omhoog waarschuwden 2
tegemoetkomende wandelaars op dat we niet verder
moesten lopen omdat er een slang aan de kant van het
pad lag. Voorzichtig liepen we een stukje verder maar
toen we hem zagen durfden we niet verder. Het was 2
meter lange slang die op een stronk lag naast het pad,
achteraf gezien een dodelijk giftige landspuntslang
!!! Adriaan durfde er nog wel foto´s van te maken,
weliswaar met trillende armen maar we durfden er niet
langs. We zijn toch voetje voor voetje langzaam
vooruitgeschoven. We moesten er tenslotte langs want
er was geen ander pad. Gelukkig voelde hij misschien
ook wel gevaar want langzaam slingerde hij weg van het
pad af in een nis van een boomstronk. We zijn er toen
snel voorbij gelopen en ons hart heeft daarna nog lang
wat sneller geklopt.... We zijn toen we terug naar de
lodge gereden en hebben eventjes uitgerust om
vervolgens weer naar de vulkaan te rijden. Het was de
gehele dag een prachtige dag en we waren flink
verkleurd dus we zouden nu mooi de lava van de berg af
kunnen zien stromen. Helaas toen het donker was kwam
er veel bewolking en konden we het niet goed zien.
Maar wat we gezien hebben was wederom weer
indrukwekkend. Adriaan heeft geprobeerd foto´s ervan
te maken maar het is niet zeker of ze gelukt zijn.
Daarna zijn we een hapje gaan eten en hebben we weer
heerlijk geslapen. Het is nu 08.00 uur ´s ochtends (14
nov) en we gaan straks op weg naar National Park
Rincon de la Vieja. Dit is een rit van ongeveer 6 uur
maar met de nodige stops rekenen we erop dat we er
zo´n 8 uur over doen. Wordt vervolgd.......
18
november 2008
hobbeldebobbel in het kwadraat.
We zijn 's ochtends op tijd vertrokken naar Parc
National Rincon de Vieja. Het was een mooie route
langs de gehele noordkant van Lago Arenal. Onderweg
zijn we in Arenal gestopt om eventjes te ontbijten.
Vervolgens op weg naar Liberia waar we hebben geluncht
en boodschappen hebben gedaan. Het was daarna nog zo'n
8 kilometer naar de eindbestemming. De lodge was
gelegen aan een rivier (Rio colorado). Het waren
allemaal houten huisjes gelegen rondom het zwembad. We
kwamen op tijd aan dus we hadden nog de gelegenheid om
een duik te nemen in het zwembad. 's Avonds hebben we
bij de lodge heerlijk gegeten. De volgende ochtend
zijn we wederom vroeg opgestaan en naar het park
gereden. Daar hebben we een wandeling gemaakt naar een
waterval. Het was zo'n 2,5 uur heen en 2 uur terug
lopen. Sommige stukken waren best zwaar. Af en toe
moesten we ook over stenen door een riviertje lopen.
Jenny is ook nog een keer in de modder uitgegleden.
Maar het was wel de moeite waard. Het was mooi weer en
onderweg hebben we o.a. spelende apen hoog in de bomen
gezien. Toen we terug waren begon het net te regenen
dus we waren net op tijd. 's Avonds hebben in het
centrum van Liberia gegeten. We hadden uitzicht op een
parkje waar ook een livebandje optrad. Daar hebben we
na het eten nog even naar gekeken. De volgende dag
hebben we het rustig aan gedaan. Eerst een korte
wandeling rondom de lodge. Daarna nog even gezwommen
en geluierd en vervolgens hebben we de auto gepakt
richting Playa Coco. Het was een gezellig dorpje. We
hebben op een terrasje wat gedronken. Het terrasje lag
tegenover een voetbalveld waar op dat moment een
voetbalwedstrijd bezig was. Daar hebben we even naar
gekeken. Het hele dorp was uitgelopen. Vervolgens nog
een stukje over het strand gelopen (zwart zand) en
daarna op naar het volgende strand: Playa Hermosa.
Daar hebben we ook nog een stukje gelopen en van een
prachtige zonsondergang genoten. Vervolgens hebben we
heerlijk gegeten bij La Pescado Loco (de gekke vis).
De volgende dag hebben we ontbeten in Liberia. Onze
volgende bestemming was Monteverde. Het zou een reis
van ongeveer 3 uur worden. Maar blijkbaar zijn we
verkeerd gereden en kwamen we op een weggetje vol met
keien en hobbels terecht (hobbeldebobbel in het
8kwadraat!). Sommige stukken waren heel steil. Niet
echt een prettig weggetje om op te rijden. Je moet
voortstellen rotsen van 10-20cm doorsnee, kuilen en
gaten en 4meter smal/breed. We kwamen alleen enkele
ruiters tegen. Maar toen we de weg vroegen bleken we
toch goed te rijden. Eenmaal op de plaats van
bestemming bleek dat niemand dezelfde route had
gereden. Iedereen had wel wat meegemaakt. Een auto
moest zelfs op een gegeven moment door een rivier
rijden omdat de brug afgesloten was. Helaas begon het
ook nog te regenen bij aankomst. De auto zag door de
regen en modder er schitterd uit: Vuil.
Eigenlijk meteen doorgereden naar Selvatura, een
National Parc (1 van de 2 parken die hier zijn). Hier
zijn we eerst begonnen met een Skywalk, een wandeling
door een deel van het park (1uurtje) met hierin 7
hangbruggen varierend van 40 tot 60meter hoog en in
lengte 50 tot 160 meter. En om 14uur heeft Adriaan de
Canopy gedaan. Aan een tuigje tussen de bomen door
sjezen van platform naar platform. De langste was meer
dan 600meter en je kon door de regen en wolken de
andere kant niet zien. En dan ga je met ongeveer
60km/h naar de volgende boom. Zoef. Na 11x gezoefd te
hebben wilden we nog naar de ButterflyGarden maar die
was al dicht. Via de hobbeldebobbelweg terug naar
dorp.
Hier hebben we ook gegeten. En nog steeds regenachtig.
Na een heerlijke nachtrust keken we door de ramen en
zagen de zon! En ook nog regen... Dus eerst ontbijt in
een restaurantje waar ook de Tico's komen. En
vervolgens naar een andere ButterflyGarden gereden. En
weer was hetb laatste stukje hobbeldebobbelweg. Maar
we hebben wel een mooie uitleg gehad van een gids. En
Adriaan heeft een Zwarte Weduwe op zijn hand gehad:
Een Tarantula, er zijn 7 soorten. Ook hebben we
diverse soorten Torretjes, Kevers (tot wel 8cm groot),
Schopioenen en opgezette vlinders gezien. En toen
mochten we eindelijk naar de 4 Gardens. Hier vloog ons
Trauma Vlinder: De Morpho, een mooie blauwe snel
vliegende vlinder. We kregen uitleg over de
verschillende soorten vlinders die hier in Costa Rica
vliegen. Na de tour hebben we geprobeerd om de Morpho
op te foto te zetten...en gelukt. Helaas niet in het
wild maar toch. Na een lunch rondom een boom, de
TreeHouse, doorgereden naar het Slangenhuis. Hier
hebben we allebei een baby Boa Constrictor van 40cm op
de hand gehad (foto's zijn ons bewijs). Ook hier
hebben we uitleg gehad van een gids. Nog steeds regent
het hier met een stormachtige wind.
Nu zitten we in een InternetCafe dit verslag te typen.
Straks de briefing over de weg terug naar beneden,
hobbeldehobbel, en een lange rit naar San Gerardo De
Dota.
Dat wordt hard werken voor de auto, want het eerste
deel en laatste deel is ernstig hobbeldehobbel.
Maar de auto, een Dahaitsu Bego (Terios) 4wd houdt
zicht nog steeds goed gelukkig want het krijgt op z'n
lazer pfoei.
25
november 2008
laatste bericht kwam uit Monteverde, alwaar we in de (mot)regen, wind en kou 14graden weer op weg gingen naar de zon en warmte. En inderdaad, de weg omlaag was een andere dan omhoog, een fluwelen tapijtje als het ware, zo mooi vlak (voor Tico begrippen dan). En ja hoor, file nr 2: Wegwerkzaanheden om 7.15uur ,s ochtends...wegafgesloten. Maar daardoor wel een MiddenAmericaanse Wolharige BoomStekelvarken (met ogen op, is zeldzaam) gezien. Was niet moeilijk want iedere toerist liep naar deze boom.
Na 30minuten werd 1 strookje weer vrijgegeven en konden we doorrijden naar de brug die was afgesloten....Mochten we door de rivier rijden Jihaaa gaaf!. Jenny heeft foto gemaakt.
Snel even tanken en door naar San Jose. Na enkele filesnr3 en nr4, door ongelukken, door San Jose heen naar...de kant door de politie. Het bleek dat we niet met ons kenteken eindegend op een 5 door San Jose heen mochten rijden. Maar we mochten gelukkig toch doorrijden...tot de volende agent ons aan de kant dirigeerde. Maar na ons Soy Tourist,en papierencontrole toch weer door.
Volgende bijzonderheden volgden pas 2uur later, toen we op een hoogte van ruim 3300meter hoogte rijden, in de wolken met langzaam rijdende vrachtauto's op een slingerende weg. Plots een bord, San Gerardo De Doa rechtaf en een onverharde, modderbesmeurde volmet stenen weg steil naar beneden (maar lang niet zo erg erg als de weg naar MonteVerde). En de overnachtingsadres was mooigelegen, in het dal op 2200meter hoogte.
Na een goede nachtrust, kwamen de Kolibri's weertot leven in de bomen voor het huisje. Adriaan ging op BirdWatching: De Quetzal. Met een gids en andere gasten op zoek. Uiteindelijk gevonden en doordat de gids de bosjes inging, heuvelop, en ik mee natuurlijk, heb ik mooie foto's kunnen maken van deze speciale kleurrijke vogel.
Wederom de auto gestart om naar Dominical te rijden. Dominical is een relaxed dorpje, bekend voor of door het golfsurfen. Heerlijk sfeertje.
Ons lodge lag op 800meter van het strand en ik had geen Hangmat. Grrr.
We zijn de volgende dag naar een Marine Nat.Parc gereden, maar de Tico's hadden een feestdag en was dus druk in het park enop strand.
Doorgereden naar Prive-park Hacienda Baru, 3km noorden van Dominical. Hier hebben we heerlijk gewandeld.
Na de volgende dag vroeg te zijn weggereden, kwamen we rond middaguur aan in Puerto Jiminez. PJ is het laatste dorp voor Corcovado National Parc. Maar hier is verder niets te doen. Dus na een kijkje in de Botanical Garden, zwemmen in de baai en krkodillenkijken, gingen we eten.
Wachten op de volgende dag.
Maar toen we terug kwamen bij de kamers, hadden de buren, een restaurant, de muziek keihard aanstaan + de onveilige situatie van de kamers (geen nooduitgang ed) hebben ons besluiten om geen 2e nacht hier meer te slapen.
Zie ook het volgende verslag.
26
november 2008
de Eco lodge en tenten.
Vanaf Puerto Jiminez zijn we met taxi´s naar de Eco'lodge gereden. De huuruto mag niet op deze weg komen ivm de slechte )hobbeldebobbel) weg. Na een slecht 1ste deel gingen we door enkele kleine beekjes heen. Kicken, water stond 25cm hoog.
Bij het vliegveldje mochten we eruit, en de laatste 2km lopen over het strand. En inderdaad, de lodge was heerlijk. Uitzicht op zee, hangmat voor de deur...en in de middag weer een regenbui. Dus voor de luxe tent gaan zitten. De tent is dus een luxe tent, dwz 2persoonsbed, wc en koude douche. De zijvlakken waren met gaas bedekt dus je kon zo vanuit je bed naar de zee kijken en alle dierengeluiden horen.
De volgende ochtend ben ik een GuidedTour gaan lopen, apen gezien, slang 50cm, diverse vogels en tot de knieen door een rivier waden om aan de overkant te komen. Na ruim 5uur was ik weer terug, waar Jenny tegelijk aan kwam lopen.
De rest van deze mooie dag heerlijk geluierd in de hangmat en op de veranda van onze tent.
Na de 2e nacht, was het tijd om weer terug te gaan naar Puerto Jiminez. Met de vroege taxi terug gereden. Maaaar door de vele regen de fgelopen nacht, waren de beekjes riviertjes geworden van 30 to 40cm diep. En we rijden er door heen. Jippie.
Eigenlijk moesten we slapen in PJ, maar we hadden besloten om niet terug te gaan naar de Caninas omdat dit slecht was. Dus in de auto en doorgereden naar Quepos. Hier hebben we dus afgelopen nacht in een BackpackersHostel geslapen. Vond het wel erg leuk om tussen lowbudget reizigers te zijn.
Hedenochtend zijn we naar ManuelAntonio NatParc geweest. Heerlijk gelopen, tussen de vele mensen, dus veel herrie en weinig dieren. Mar wel een slang, diverse apen, een leguaan en WhiteTailDeer gezien. En natuurlijk kregen we weer een regenbui en gingen de ponchos weer aan. We hebben net gegeten en gaan weer terug naar de lodge om lekker bij het zwembad te liggen.
28 november
2008
het einde nadert.
Zo, na een heerlijk dagje niets doen bij het zwembad, was namelijk laatste geen-reisdag hebben we lekker bij zwembad gelegen. Vandaag zijn we terug gereden naar San Jose, via een brug waar 20 tot 30 krokidillen lagen en via de vulkaan Poas. We waren letterlijk in de wolken dus we hebben helaas niets kunnen zien, maar we hebben ´m wel geroken. Met de auto terug naar de verkeerschaos van San Jose. Maar we zijn niet aangehouden door de politie, en in 1x goed gereden. Het hotel zit midden in het centrum.
Dit is dus het laatste bericht vanuit Costa Rica, we willen eigenlijk het rondje nog wel een keer rijden.
Laatste nieuws: Het is zeer slecht weer in Costa Rica, delen zijn overstroomd (Totuego, Sarapiqui) en zijn afgesloten. Op de grens van CR en Panama is een aardbeving geweest en America heeft hulptroepen gestuurd om hier te helpen.
We zaten wel in een natte periode, een van de natste van de afgelopen 20jaar. Maar we hebben geluk gehad met het weer, zon en ook regen maar wel veel kunnen doen.
Foto´s komen er aan, maar we kunnen ze niet inladen op de internetcomputers.
8 december
2008
Weer thuis, de link naar de foto's
hieronder is een link naar een selectie van onze foto's:
http://picasaweb.google.nl/jennypolman/CostaRica2008#
Geniet!
Onze eerste 4 dagen.
Zaterdag 8 november zijn we om 9.30 uur vanaf Schiphol
vertrokken. We vlogen met Continental Airlines via
Houston naar San Jose. De vlucht duurde lang maar al
met al is het goed verlopen zonder vertragingen. In
Houston moesten we wel de nodige paperassen invullen
en tig keer ons paspoort laten zien. In San Jose ging
alles heel voorspoedig. Onze bagage was er snel en ook
waren we snel de luchthaven uit. Daar stond een busje
klaar die ons naar het hotel bracht. We kwamen daar
23.00 uur lokale tijd aan. Inmiddels in Nederland nog
6 uur later..... De volgende ochtend moesten we om
06.30 uur alweer vertrekken dus het was een kort
nachtje. Om 06.00 uur zaten we aan een heerlijk
ontbijtje met vers fruit (ananas, watermeloen,
papaya). Onze bestemming was Tortuega National Park.
Het was een paar uur met de bus en een paar uur met de
boot. Je kan er nl. niet met een auto komen. Onderweg
hebben we nog een half uur in de file gestaan. Dit is
zeer ongebruikelijk maar er was helaas een dodelijk
ongeval, iemand was de weg overgestoken en was
overreden. Gelukkig hebben wij hier niets van
meegekregen, we hoorden het achteraf. De weg was goed
geasfalteerd behalve de laatste anderhalf uur. Daarna
was het hobbeldebobbeldebobbel.....
De boottocht naar onze lodge was heel mooi. We zagen
meteen in het begin al een dikke krododil langs de
oever liggen. Achteraf ook de enige die we te zien
hebben gekregen. De volgende ochtend weer vroeg op.
Door alle indrukken weer heel goed geslapen. De
volgend ochtend zijn we weer vroeg opgestaan want om
06.00 uur gingen we een boottocht van 2 uur met een
gids maken. De gids liet ons veel beesten zien. We
hebben o.a. brulapen gezien en gehoord,
capucijnerapen, kleine schildpadjes, leguanen,
slangehalsvogels. Na de boottocht weer een heerlijk
ontbijtje met vers fruit. ´s Middags weer een tocht
gemaakt maar dit keer wandelend door het regenwoud met
een gids. We zagen weer capucijnerapen en hoorden
brulapen. Tortuego National Park staat bekend om de
zeeschildpadden die hier aan land komen om eitjes te
leggen. Helaas was het seizoen net voorbij. En we
waren net te vroeg om de kleine schildpadjes uit het
ei te zien komen om naar de zee te lopen. Tenminste
dat zeiden ze. Achteraf gezien was er de vorige nacht
nog een verlate schildpad aan land gekomen en die
hebben we dus niet gezien. Maar aan het einde van de
wandeltocht zijn we nog even het strand opgegaan en
toen zagen we op een gegeven moment toch nog een
babyschildpadje naar de zee toe lopen. Dat was een
schattig gezicht. De volgende dag konden we ietsje
uitslapen want de boot vertrok om 09.00 uur. Na de
boottocht en dezelfde hobbeldebobbelweg hebben we onze
auto bij een benzinestation opgehaald. Toen begon voor
ons gevoel het echte avontuur. We hoefden maar een
uurtje te rijden naar onze lodge. Even om er in te
komen. De lodge was heel mooi gelegen. Adriaan is de
volgende ochtend vroeg opgestaan om onder leiding van
een gids vogels te kijken. Ik heb me lekker nog een
paar keer omgedraaid. Toen hij terug was hebben we
lekker ontbeten en zijn vervolgens zelf een stukje
gaan wandelen. We hebben o.a. kleine kikkertjes gezien
(pijlstaartkikkertjes en gifgroene met zwarte
vlekken), vlinders, eekhoorntjes, toekans , kolibries
en heel veel andere vogels. Ook weer brulapen gehoord.
Daarna zijn we vertrokken naar de volgende bestemming
La Fortuna. Dit plaatsje staat bekend om de Arenal
vulkaan. Dit is een nog levende vulkaan waar nog
steeds lava uitstroomt. Helaas was het bewolkt maar na
het eten hebben we toch een gokje gewaagd om er naar
toe te rijden. We hebben eventjes was lava zien lopen.
Het waren een soort vuurballetjes die de bergwand
afrolden. Maar het was wel ver weg en we hebben het
maar heel kort gezien. Morgenavond gaan we het weer
proberen en misschien morgenochten ook wel.
Al met al een heel verhaal en toch voor mijn gevoel
ook een korte samenvatting want we hebben al heel veel
gezien en beleefd. Ik heb nog niet veel verteld over
het weer maar we hebben tot nu toe veel regen gehad.
Gelukkig regent het niet aan een stuk door. Vandaag
hebben we onderweg heel even het zonnetje gezien.
We zijn tot nu toe zeer tevreden over de reis en dit
is nog maar het begin.
Volgende keer meer !
14
november 2008
costa rica 14 nov AAAHHH een slang!!!.
Vandaag zijn we wederom weer vroeg opgestaan. We zijn
naar de vulkaan gereden. Daar kon je een korte
wandeling naar een uitkijkpunt maken. Het was er
heerlijk rustig en je kon duidelijk het gerommel van
de vulkaan horen. Opeens leek het alsof de vulkaan
ging uitbarsten, zo hard begon het te rommelen. Er
kwamen ook rookpluimen uit. Dit was zeer
indrukwekkend. Daarna hebben we nog een wandeling
gemaakt die naar de oude lavastroom van de
vulkaanuitbarsting van 1992 liep. Vervolgens hebben we
geluncht in El Castillo. In het restaurantje had je
een prachtige panoramaview over de vulkaan en over het
Lago Arenal, het grootste meer van Costa Rica. Daarna
hebben we de auto weer gepakt om naar een waterval te
rijden. Het was een wandelingetje van 600 meter naar
beneden. Naar beneden ging wel maar naar
boven.....Halverwege terug omhoog waarschuwden 2
tegemoetkomende wandelaars op dat we niet verder
moesten lopen omdat er een slang aan de kant van het
pad lag. Voorzichtig liepen we een stukje verder maar
toen we hem zagen durfden we niet verder. Het was 2
meter lange slang die op een stronk lag naast het pad,
achteraf gezien een dodelijk giftige landspuntslang
!!! Adriaan durfde er nog wel foto´s van te maken,
weliswaar met trillende armen maar we durfden er niet
langs. We zijn toch voetje voor voetje langzaam
vooruitgeschoven. We moesten er tenslotte langs want
er was geen ander pad. Gelukkig voelde hij misschien
ook wel gevaar want langzaam slingerde hij weg van het
pad af in een nis van een boomstronk. We zijn er toen
snel voorbij gelopen en ons hart heeft daarna nog lang
wat sneller geklopt.... We zijn toen we terug naar de
lodge gereden en hebben eventjes uitgerust om
vervolgens weer naar de vulkaan te rijden. Het was de
gehele dag een prachtige dag en we waren flink
verkleurd dus we zouden nu mooi de lava van de berg af
kunnen zien stromen. Helaas toen het donker was kwam
er veel bewolking en konden we het niet goed zien.
Maar wat we gezien hebben was wederom weer
indrukwekkend. Adriaan heeft geprobeerd foto´s ervan
te maken maar het is niet zeker of ze gelukt zijn.
Daarna zijn we een hapje gaan eten en hebben we weer
heerlijk geslapen. Het is nu 08.00 uur ´s ochtends (14
nov) en we gaan straks op weg naar National Park
Rincon de la Vieja. Dit is een rit van ongeveer 6 uur
maar met de nodige stops rekenen we erop dat we er
zo´n 8 uur over doen. Wordt vervolgd.......
18
november 2008
hobbeldebobbel in het kwadraat.
We zijn 's ochtends op tijd vertrokken naar Parc
National Rincon de Vieja. Het was een mooie route
langs de gehele noordkant van Lago Arenal. Onderweg
zijn we in Arenal gestopt om eventjes te ontbijten.
Vervolgens op weg naar Liberia waar we hebben geluncht
en boodschappen hebben gedaan. Het was daarna nog zo'n
8 kilometer naar de eindbestemming. De lodge was
gelegen aan een rivier (Rio colorado). Het waren
allemaal houten huisjes gelegen rondom het zwembad. We
kwamen op tijd aan dus we hadden nog de gelegenheid om
een duik te nemen in het zwembad. 's Avonds hebben we
bij de lodge heerlijk gegeten. De volgende ochtend
zijn we wederom vroeg opgestaan en naar het park
gereden. Daar hebben we een wandeling gemaakt naar een
waterval. Het was zo'n 2,5 uur heen en 2 uur terug
lopen. Sommige stukken waren best zwaar. Af en toe
moesten we ook over stenen door een riviertje lopen.
Jenny is ook nog een keer in de modder uitgegleden.
Maar het was wel de moeite waard. Het was mooi weer en
onderweg hebben we o.a. spelende apen hoog in de bomen
gezien. Toen we terug waren begon het net te regenen
dus we waren net op tijd. 's Avonds hebben in het
centrum van Liberia gegeten. We hadden uitzicht op een
parkje waar ook een livebandje optrad. Daar hebben we
na het eten nog even naar gekeken. De volgende dag
hebben we het rustig aan gedaan. Eerst een korte
wandeling rondom de lodge. Daarna nog even gezwommen
en geluierd en vervolgens hebben we de auto gepakt
richting Playa Coco. Het was een gezellig dorpje. We
hebben op een terrasje wat gedronken. Het terrasje lag
tegenover een voetbalveld waar op dat moment een
voetbalwedstrijd bezig was. Daar hebben we even naar
gekeken. Het hele dorp was uitgelopen. Vervolgens nog
een stukje over het strand gelopen (zwart zand) en
daarna op naar het volgende strand: Playa Hermosa.
Daar hebben we ook nog een stukje gelopen en van een
prachtige zonsondergang genoten. Vervolgens hebben we
heerlijk gegeten bij La Pescado Loco (de gekke vis).
De volgende dag hebben we ontbeten in Liberia. Onze
volgende bestemming was Monteverde. Het zou een reis
van ongeveer 3 uur worden. Maar blijkbaar zijn we
verkeerd gereden en kwamen we op een weggetje vol met
keien en hobbels terecht (hobbeldebobbel in het
8kwadraat!). Sommige stukken waren heel steil. Niet
echt een prettig weggetje om op te rijden. Je moet
voortstellen rotsen van 10-20cm doorsnee, kuilen en
gaten en 4meter smal/breed. We kwamen alleen enkele
ruiters tegen. Maar toen we de weg vroegen bleken we
toch goed te rijden. Eenmaal op de plaats van
bestemming bleek dat niemand dezelfde route had
gereden. Iedereen had wel wat meegemaakt. Een auto
moest zelfs op een gegeven moment door een rivier
rijden omdat de brug afgesloten was. Helaas begon het
ook nog te regenen bij aankomst. De auto zag door de
regen en modder er schitterd uit: Vuil.
Eigenlijk meteen doorgereden naar Selvatura, een
National Parc (1 van de 2 parken die hier zijn). Hier
zijn we eerst begonnen met een Skywalk, een wandeling
door een deel van het park (1uurtje) met hierin 7
hangbruggen varierend van 40 tot 60meter hoog en in
lengte 50 tot 160 meter. En om 14uur heeft Adriaan de
Canopy gedaan. Aan een tuigje tussen de bomen door
sjezen van platform naar platform. De langste was meer
dan 600meter en je kon door de regen en wolken de
andere kant niet zien. En dan ga je met ongeveer
60km/h naar de volgende boom. Zoef. Na 11x gezoefd te
hebben wilden we nog naar de ButterflyGarden maar die
was al dicht. Via de hobbeldebobbelweg terug naar
dorp.
Hier hebben we ook gegeten. En nog steeds regenachtig.
Na een heerlijke nachtrust keken we door de ramen en
zagen de zon! En ook nog regen... Dus eerst ontbijt in
een restaurantje waar ook de Tico's komen. En
vervolgens naar een andere ButterflyGarden gereden. En
weer was hetb laatste stukje hobbeldebobbelweg. Maar
we hebben wel een mooie uitleg gehad van een gids. En
Adriaan heeft een Zwarte Weduwe op zijn hand gehad:
Een Tarantula, er zijn 7 soorten. Ook hebben we
diverse soorten Torretjes, Kevers (tot wel 8cm groot),
Schopioenen en opgezette vlinders gezien. En toen
mochten we eindelijk naar de 4 Gardens. Hier vloog ons
Trauma Vlinder: De Morpho, een mooie blauwe snel
vliegende vlinder. We kregen uitleg over de
verschillende soorten vlinders die hier in Costa Rica
vliegen. Na de tour hebben we geprobeerd om de Morpho
op te foto te zetten...en gelukt. Helaas niet in het
wild maar toch. Na een lunch rondom een boom, de
TreeHouse, doorgereden naar het Slangenhuis. Hier
hebben we allebei een baby Boa Constrictor van 40cm op
de hand gehad (foto's zijn ons bewijs). Ook hier
hebben we uitleg gehad van een gids. Nog steeds regent
het hier met een stormachtige wind.
Nu zitten we in een InternetCafe dit verslag te typen.
Straks de briefing over de weg terug naar beneden,
hobbeldehobbel, en een lange rit naar San Gerardo De
Dota.
Dat wordt hard werken voor de auto, want het eerste
deel en laatste deel is ernstig hobbeldehobbel.
Maar de auto, een Dahaitsu Bego (Terios) 4wd houdt
zicht nog steeds goed gelukkig want het krijgt op z'n
lazer pfoei.
25
november 2008
laatste bericht kwam uit Monteverde, alwaar we in de (mot)regen, wind en kou 14graden weer op weg gingen naar de zon en warmte. En inderdaad, de weg omlaag was een andere dan omhoog, een fluwelen tapijtje als het ware, zo mooi vlak (voor Tico begrippen dan). En ja hoor, file nr 2: Wegwerkzaanheden om 7.15uur ,s ochtends...wegafgesloten. Maar daardoor wel een MiddenAmericaanse Wolharige BoomStekelvarken (met ogen op, is zeldzaam) gezien. Was niet moeilijk want iedere toerist liep naar deze boom.
Na 30minuten werd 1 strookje weer vrijgegeven en konden we doorrijden naar de brug die was afgesloten....Mochten we door de rivier rijden Jihaaa gaaf!. Jenny heeft foto gemaakt.
Snel even tanken en door naar San Jose. Na enkele filesnr3 en nr4, door ongelukken, door San Jose heen naar...de kant door de politie. Het bleek dat we niet met ons kenteken eindegend op een 5 door San Jose heen mochten rijden. Maar we mochten gelukkig toch doorrijden...tot de volende agent ons aan de kant dirigeerde. Maar na ons Soy Tourist,en papierencontrole toch weer door.
Volgende bijzonderheden volgden pas 2uur later, toen we op een hoogte van ruim 3300meter hoogte rijden, in de wolken met langzaam rijdende vrachtauto's op een slingerende weg. Plots een bord, San Gerardo De Doa rechtaf en een onverharde, modderbesmeurde volmet stenen weg steil naar beneden (maar lang niet zo erg erg als de weg naar MonteVerde). En de overnachtingsadres was mooigelegen, in het dal op 2200meter hoogte.
Na een goede nachtrust, kwamen de Kolibri's weertot leven in de bomen voor het huisje. Adriaan ging op BirdWatching: De Quetzal. Met een gids en andere gasten op zoek. Uiteindelijk gevonden en doordat de gids de bosjes inging, heuvelop, en ik mee natuurlijk, heb ik mooie foto's kunnen maken van deze speciale kleurrijke vogel.
Wederom de auto gestart om naar Dominical te rijden. Dominical is een relaxed dorpje, bekend voor of door het golfsurfen. Heerlijk sfeertje.
Ons lodge lag op 800meter van het strand en ik had geen Hangmat. Grrr.
We zijn de volgende dag naar een Marine Nat.Parc gereden, maar de Tico's hadden een feestdag en was dus druk in het park enop strand.
Doorgereden naar Prive-park Hacienda Baru, 3km noorden van Dominical. Hier hebben we heerlijk gewandeld.
Na de volgende dag vroeg te zijn weggereden, kwamen we rond middaguur aan in Puerto Jiminez. PJ is het laatste dorp voor Corcovado National Parc. Maar hier is verder niets te doen. Dus na een kijkje in de Botanical Garden, zwemmen in de baai en krkodillenkijken, gingen we eten.
Wachten op de volgende dag.
Maar toen we terug kwamen bij de kamers, hadden de buren, een restaurant, de muziek keihard aanstaan + de onveilige situatie van de kamers (geen nooduitgang ed) hebben ons besluiten om geen 2e nacht hier meer te slapen.
Zie ook het volgende verslag.
26
november 2008
de Eco lodge en tenten.
Vanaf Puerto Jiminez zijn we met taxi´s naar de Eco'lodge gereden. De huuruto mag niet op deze weg komen ivm de slechte )hobbeldebobbel) weg. Na een slecht 1ste deel gingen we door enkele kleine beekjes heen. Kicken, water stond 25cm hoog.
Bij het vliegveldje mochten we eruit, en de laatste 2km lopen over het strand. En inderdaad, de lodge was heerlijk. Uitzicht op zee, hangmat voor de deur...en in de middag weer een regenbui. Dus voor de luxe tent gaan zitten. De tent is dus een luxe tent, dwz 2persoonsbed, wc en koude douche. De zijvlakken waren met gaas bedekt dus je kon zo vanuit je bed naar de zee kijken en alle dierengeluiden horen.
De volgende ochtend ben ik een GuidedTour gaan lopen, apen gezien, slang 50cm, diverse vogels en tot de knieen door een rivier waden om aan de overkant te komen. Na ruim 5uur was ik weer terug, waar Jenny tegelijk aan kwam lopen.
De rest van deze mooie dag heerlijk geluierd in de hangmat en op de veranda van onze tent.
Na de 2e nacht, was het tijd om weer terug te gaan naar Puerto Jiminez. Met de vroege taxi terug gereden. Maaaar door de vele regen de fgelopen nacht, waren de beekjes riviertjes geworden van 30 to 40cm diep. En we rijden er door heen. Jippie.
Eigenlijk moesten we slapen in PJ, maar we hadden besloten om niet terug te gaan naar de Caninas omdat dit slecht was. Dus in de auto en doorgereden naar Quepos. Hier hebben we dus afgelopen nacht in een BackpackersHostel geslapen. Vond het wel erg leuk om tussen lowbudget reizigers te zijn.
Hedenochtend zijn we naar ManuelAntonio NatParc geweest. Heerlijk gelopen, tussen de vele mensen, dus veel herrie en weinig dieren. Mar wel een slang, diverse apen, een leguaan en WhiteTailDeer gezien. En natuurlijk kregen we weer een regenbui en gingen de ponchos weer aan. We hebben net gegeten en gaan weer terug naar de lodge om lekker bij het zwembad te liggen.
28 november
2008
het einde nadert.
Zo, na een heerlijk dagje niets doen bij het zwembad, was namelijk laatste geen-reisdag hebben we lekker bij zwembad gelegen. Vandaag zijn we terug gereden naar San Jose, via een brug waar 20 tot 30 krokidillen lagen en via de vulkaan Poas. We waren letterlijk in de wolken dus we hebben helaas niets kunnen zien, maar we hebben ´m wel geroken. Met de auto terug naar de verkeerschaos van San Jose. Maar we zijn niet aangehouden door de politie, en in 1x goed gereden. Het hotel zit midden in het centrum.
Dit is dus het laatste bericht vanuit Costa Rica, we willen eigenlijk het rondje nog wel een keer rijden.
Laatste nieuws: Het is zeer slecht weer in Costa Rica, delen zijn overstroomd (Totuego, Sarapiqui) en zijn afgesloten. Op de grens van CR en Panama is een aardbeving geweest en America heeft hulptroepen gestuurd om hier te helpen.
We zaten wel in een natte periode, een van de natste van de afgelopen 20jaar. Maar we hebben geluk gehad met het weer, zon en ook regen maar wel veel kunnen doen.
Foto´s komen er aan, maar we kunnen ze niet inladen op de internetcomputers.
8 december
2008
Weer thuis, de link naar de foto's
hieronder is een link naar een selectie van onze foto's:
http://picasaweb.google.nl/jennypolman/CostaRica2008#
Geniet!
costa rica 14 nov AAAHHH een slang!!!.
Vandaag zijn we wederom weer vroeg opgestaan. We zijn
naar de vulkaan gereden. Daar kon je een korte
wandeling naar een uitkijkpunt maken. Het was er
heerlijk rustig en je kon duidelijk het gerommel van
de vulkaan horen. Opeens leek het alsof de vulkaan
ging uitbarsten, zo hard begon het te rommelen. Er
kwamen ook rookpluimen uit. Dit was zeer
indrukwekkend. Daarna hebben we nog een wandeling
gemaakt die naar de oude lavastroom van de
vulkaanuitbarsting van 1992 liep. Vervolgens hebben we
geluncht in El Castillo. In het restaurantje had je
een prachtige panoramaview over de vulkaan en over het
Lago Arenal, het grootste meer van Costa Rica. Daarna
hebben we de auto weer gepakt om naar een waterval te
rijden. Het was een wandelingetje van 600 meter naar
beneden. Naar beneden ging wel maar naar
boven.....Halverwege terug omhoog waarschuwden 2
tegemoetkomende wandelaars op dat we niet verder
moesten lopen omdat er een slang aan de kant van het
pad lag. Voorzichtig liepen we een stukje verder maar
toen we hem zagen durfden we niet verder. Het was 2
meter lange slang die op een stronk lag naast het pad,
achteraf gezien een dodelijk giftige landspuntslang
!!! Adriaan durfde er nog wel foto´s van te maken,
weliswaar met trillende armen maar we durfden er niet
langs. We zijn toch voetje voor voetje langzaam
vooruitgeschoven. We moesten er tenslotte langs want
er was geen ander pad. Gelukkig voelde hij misschien
ook wel gevaar want langzaam slingerde hij weg van het
pad af in een nis van een boomstronk. We zijn er toen
snel voorbij gelopen en ons hart heeft daarna nog lang
wat sneller geklopt.... We zijn toen we terug naar de
lodge gereden en hebben eventjes uitgerust om
vervolgens weer naar de vulkaan te rijden. Het was de
gehele dag een prachtige dag en we waren flink
verkleurd dus we zouden nu mooi de lava van de berg af
kunnen zien stromen. Helaas toen het donker was kwam
er veel bewolking en konden we het niet goed zien.
Maar wat we gezien hebben was wederom weer
indrukwekkend. Adriaan heeft geprobeerd foto´s ervan
te maken maar het is niet zeker of ze gelukt zijn.
Daarna zijn we een hapje gaan eten en hebben we weer
heerlijk geslapen. Het is nu 08.00 uur ´s ochtends (14
nov) en we gaan straks op weg naar National Park
Rincon de la Vieja. Dit is een rit van ongeveer 6 uur
maar met de nodige stops rekenen we erop dat we er
zo´n 8 uur over doen. Wordt vervolgd.......
18
november 2008
hobbeldebobbel in het kwadraat.
We zijn 's ochtends op tijd vertrokken naar Parc
National Rincon de Vieja. Het was een mooie route
langs de gehele noordkant van Lago Arenal. Onderweg
zijn we in Arenal gestopt om eventjes te ontbijten.
Vervolgens op weg naar Liberia waar we hebben geluncht
en boodschappen hebben gedaan. Het was daarna nog zo'n
8 kilometer naar de eindbestemming. De lodge was
gelegen aan een rivier (Rio colorado). Het waren
allemaal houten huisjes gelegen rondom het zwembad. We
kwamen op tijd aan dus we hadden nog de gelegenheid om
een duik te nemen in het zwembad. 's Avonds hebben we
bij de lodge heerlijk gegeten. De volgende ochtend
zijn we wederom vroeg opgestaan en naar het park
gereden. Daar hebben we een wandeling gemaakt naar een
waterval. Het was zo'n 2,5 uur heen en 2 uur terug
lopen. Sommige stukken waren best zwaar. Af en toe
moesten we ook over stenen door een riviertje lopen.
Jenny is ook nog een keer in de modder uitgegleden.
Maar het was wel de moeite waard. Het was mooi weer en
onderweg hebben we o.a. spelende apen hoog in de bomen
gezien. Toen we terug waren begon het net te regenen
dus we waren net op tijd. 's Avonds hebben in het
centrum van Liberia gegeten. We hadden uitzicht op een
parkje waar ook een livebandje optrad. Daar hebben we
na het eten nog even naar gekeken. De volgende dag
hebben we het rustig aan gedaan. Eerst een korte
wandeling rondom de lodge. Daarna nog even gezwommen
en geluierd en vervolgens hebben we de auto gepakt
richting Playa Coco. Het was een gezellig dorpje. We
hebben op een terrasje wat gedronken. Het terrasje lag
tegenover een voetbalveld waar op dat moment een
voetbalwedstrijd bezig was. Daar hebben we even naar
gekeken. Het hele dorp was uitgelopen. Vervolgens nog
een stukje over het strand gelopen (zwart zand) en
daarna op naar het volgende strand: Playa Hermosa.
Daar hebben we ook nog een stukje gelopen en van een
prachtige zonsondergang genoten. Vervolgens hebben we
heerlijk gegeten bij La Pescado Loco (de gekke vis).
De volgende dag hebben we ontbeten in Liberia. Onze
volgende bestemming was Monteverde. Het zou een reis
van ongeveer 3 uur worden. Maar blijkbaar zijn we
verkeerd gereden en kwamen we op een weggetje vol met
keien en hobbels terecht (hobbeldebobbel in het
8kwadraat!). Sommige stukken waren heel steil. Niet
echt een prettig weggetje om op te rijden. Je moet
voortstellen rotsen van 10-20cm doorsnee, kuilen en
gaten en 4meter smal/breed. We kwamen alleen enkele
ruiters tegen. Maar toen we de weg vroegen bleken we
toch goed te rijden. Eenmaal op de plaats van
bestemming bleek dat niemand dezelfde route had
gereden. Iedereen had wel wat meegemaakt. Een auto
moest zelfs op een gegeven moment door een rivier
rijden omdat de brug afgesloten was. Helaas begon het
ook nog te regenen bij aankomst. De auto zag door de
regen en modder er schitterd uit: Vuil.
Eigenlijk meteen doorgereden naar Selvatura, een
National Parc (1 van de 2 parken die hier zijn). Hier
zijn we eerst begonnen met een Skywalk, een wandeling
door een deel van het park (1uurtje) met hierin 7
hangbruggen varierend van 40 tot 60meter hoog en in
lengte 50 tot 160 meter. En om 14uur heeft Adriaan de
Canopy gedaan. Aan een tuigje tussen de bomen door
sjezen van platform naar platform. De langste was meer
dan 600meter en je kon door de regen en wolken de
andere kant niet zien. En dan ga je met ongeveer
60km/h naar de volgende boom. Zoef. Na 11x gezoefd te
hebben wilden we nog naar de ButterflyGarden maar die
was al dicht. Via de hobbeldebobbelweg terug naar
dorp.
Hier hebben we ook gegeten. En nog steeds regenachtig.
Na een heerlijke nachtrust keken we door de ramen en
zagen de zon! En ook nog regen... Dus eerst ontbijt in
een restaurantje waar ook de Tico's komen. En
vervolgens naar een andere ButterflyGarden gereden. En
weer was hetb laatste stukje hobbeldebobbelweg. Maar
we hebben wel een mooie uitleg gehad van een gids. En
Adriaan heeft een Zwarte Weduwe op zijn hand gehad:
Een Tarantula, er zijn 7 soorten. Ook hebben we
diverse soorten Torretjes, Kevers (tot wel 8cm groot),
Schopioenen en opgezette vlinders gezien. En toen
mochten we eindelijk naar de 4 Gardens. Hier vloog ons
Trauma Vlinder: De Morpho, een mooie blauwe snel
vliegende vlinder. We kregen uitleg over de
verschillende soorten vlinders die hier in Costa Rica
vliegen. Na de tour hebben we geprobeerd om de Morpho
op te foto te zetten...en gelukt. Helaas niet in het
wild maar toch. Na een lunch rondom een boom, de
TreeHouse, doorgereden naar het Slangenhuis. Hier
hebben we allebei een baby Boa Constrictor van 40cm op
de hand gehad (foto's zijn ons bewijs). Ook hier
hebben we uitleg gehad van een gids. Nog steeds regent
het hier met een stormachtige wind.
Nu zitten we in een InternetCafe dit verslag te typen.
Straks de briefing over de weg terug naar beneden,
hobbeldehobbel, en een lange rit naar San Gerardo De
Dota.
Dat wordt hard werken voor de auto, want het eerste
deel en laatste deel is ernstig hobbeldehobbel.
Maar de auto, een Dahaitsu Bego (Terios) 4wd houdt
zicht nog steeds goed gelukkig want het krijgt op z'n
lazer pfoei.
25
november 2008
laatste bericht kwam uit Monteverde, alwaar we in de (mot)regen, wind en kou 14graden weer op weg gingen naar de zon en warmte. En inderdaad, de weg omlaag was een andere dan omhoog, een fluwelen tapijtje als het ware, zo mooi vlak (voor Tico begrippen dan). En ja hoor, file nr 2: Wegwerkzaanheden om 7.15uur ,s ochtends...wegafgesloten. Maar daardoor wel een MiddenAmericaanse Wolharige BoomStekelvarken (met ogen op, is zeldzaam) gezien. Was niet moeilijk want iedere toerist liep naar deze boom.
Na 30minuten werd 1 strookje weer vrijgegeven en konden we doorrijden naar de brug die was afgesloten....Mochten we door de rivier rijden Jihaaa gaaf!. Jenny heeft foto gemaakt.
Snel even tanken en door naar San Jose. Na enkele filesnr3 en nr4, door ongelukken, door San Jose heen naar...de kant door de politie. Het bleek dat we niet met ons kenteken eindegend op een 5 door San Jose heen mochten rijden. Maar we mochten gelukkig toch doorrijden...tot de volende agent ons aan de kant dirigeerde. Maar na ons Soy Tourist,en papierencontrole toch weer door.
Volgende bijzonderheden volgden pas 2uur later, toen we op een hoogte van ruim 3300meter hoogte rijden, in de wolken met langzaam rijdende vrachtauto's op een slingerende weg. Plots een bord, San Gerardo De Doa rechtaf en een onverharde, modderbesmeurde volmet stenen weg steil naar beneden (maar lang niet zo erg erg als de weg naar MonteVerde). En de overnachtingsadres was mooigelegen, in het dal op 2200meter hoogte.
Na een goede nachtrust, kwamen de Kolibri's weertot leven in de bomen voor het huisje. Adriaan ging op BirdWatching: De Quetzal. Met een gids en andere gasten op zoek. Uiteindelijk gevonden en doordat de gids de bosjes inging, heuvelop, en ik mee natuurlijk, heb ik mooie foto's kunnen maken van deze speciale kleurrijke vogel.
Wederom de auto gestart om naar Dominical te rijden. Dominical is een relaxed dorpje, bekend voor of door het golfsurfen. Heerlijk sfeertje.
Ons lodge lag op 800meter van het strand en ik had geen Hangmat. Grrr.
We zijn de volgende dag naar een Marine Nat.Parc gereden, maar de Tico's hadden een feestdag en was dus druk in het park enop strand.
Doorgereden naar Prive-park Hacienda Baru, 3km noorden van Dominical. Hier hebben we heerlijk gewandeld.
Na de volgende dag vroeg te zijn weggereden, kwamen we rond middaguur aan in Puerto Jiminez. PJ is het laatste dorp voor Corcovado National Parc. Maar hier is verder niets te doen. Dus na een kijkje in de Botanical Garden, zwemmen in de baai en krkodillenkijken, gingen we eten.
Wachten op de volgende dag.
Maar toen we terug kwamen bij de kamers, hadden de buren, een restaurant, de muziek keihard aanstaan + de onveilige situatie van de kamers (geen nooduitgang ed) hebben ons besluiten om geen 2e nacht hier meer te slapen.
Zie ook het volgende verslag.
26
november 2008
de Eco lodge en tenten.
Vanaf Puerto Jiminez zijn we met taxi´s naar de Eco'lodge gereden. De huuruto mag niet op deze weg komen ivm de slechte )hobbeldebobbel) weg. Na een slecht 1ste deel gingen we door enkele kleine beekjes heen. Kicken, water stond 25cm hoog.
Bij het vliegveldje mochten we eruit, en de laatste 2km lopen over het strand. En inderdaad, de lodge was heerlijk. Uitzicht op zee, hangmat voor de deur...en in de middag weer een regenbui. Dus voor de luxe tent gaan zitten. De tent is dus een luxe tent, dwz 2persoonsbed, wc en koude douche. De zijvlakken waren met gaas bedekt dus je kon zo vanuit je bed naar de zee kijken en alle dierengeluiden horen.
De volgende ochtend ben ik een GuidedTour gaan lopen, apen gezien, slang 50cm, diverse vogels en tot de knieen door een rivier waden om aan de overkant te komen. Na ruim 5uur was ik weer terug, waar Jenny tegelijk aan kwam lopen.
De rest van deze mooie dag heerlijk geluierd in de hangmat en op de veranda van onze tent.
Na de 2e nacht, was het tijd om weer terug te gaan naar Puerto Jiminez. Met de vroege taxi terug gereden. Maaaar door de vele regen de fgelopen nacht, waren de beekjes riviertjes geworden van 30 to 40cm diep. En we rijden er door heen. Jippie.
Eigenlijk moesten we slapen in PJ, maar we hadden besloten om niet terug te gaan naar de Caninas omdat dit slecht was. Dus in de auto en doorgereden naar Quepos. Hier hebben we dus afgelopen nacht in een BackpackersHostel geslapen. Vond het wel erg leuk om tussen lowbudget reizigers te zijn.
Hedenochtend zijn we naar ManuelAntonio NatParc geweest. Heerlijk gelopen, tussen de vele mensen, dus veel herrie en weinig dieren. Mar wel een slang, diverse apen, een leguaan en WhiteTailDeer gezien. En natuurlijk kregen we weer een regenbui en gingen de ponchos weer aan. We hebben net gegeten en gaan weer terug naar de lodge om lekker bij het zwembad te liggen.
28 november
2008
het einde nadert.
Zo, na een heerlijk dagje niets doen bij het zwembad, was namelijk laatste geen-reisdag hebben we lekker bij zwembad gelegen. Vandaag zijn we terug gereden naar San Jose, via een brug waar 20 tot 30 krokidillen lagen en via de vulkaan Poas. We waren letterlijk in de wolken dus we hebben helaas niets kunnen zien, maar we hebben ´m wel geroken. Met de auto terug naar de verkeerschaos van San Jose. Maar we zijn niet aangehouden door de politie, en in 1x goed gereden. Het hotel zit midden in het centrum.
Dit is dus het laatste bericht vanuit Costa Rica, we willen eigenlijk het rondje nog wel een keer rijden.
Laatste nieuws: Het is zeer slecht weer in Costa Rica, delen zijn overstroomd (Totuego, Sarapiqui) en zijn afgesloten. Op de grens van CR en Panama is een aardbeving geweest en America heeft hulptroepen gestuurd om hier te helpen.
We zaten wel in een natte periode, een van de natste van de afgelopen 20jaar. Maar we hebben geluk gehad met het weer, zon en ook regen maar wel veel kunnen doen.
Foto´s komen er aan, maar we kunnen ze niet inladen op de internetcomputers.
8 december
2008
Weer thuis, de link naar de foto's
hieronder is een link naar een selectie van onze foto's:
http://picasaweb.google.nl/jennypolman/CostaRica2008#
Geniet!
18
november 2008
hobbeldebobbel in het kwadraat.
We zijn 's ochtends op tijd vertrokken naar Parc
National Rincon de Vieja. Het was een mooie route
langs de gehele noordkant van Lago Arenal. Onderweg
zijn we in Arenal gestopt om eventjes te ontbijten.
Vervolgens op weg naar Liberia waar we hebben geluncht
en boodschappen hebben gedaan. Het was daarna nog zo'n
8 kilometer naar de eindbestemming. De lodge was
gelegen aan een rivier (Rio colorado). Het waren
allemaal houten huisjes gelegen rondom het zwembad. We
kwamen op tijd aan dus we hadden nog de gelegenheid om
een duik te nemen in het zwembad. 's Avonds hebben we
bij de lodge heerlijk gegeten. De volgende ochtend
zijn we wederom vroeg opgestaan en naar het park
gereden. Daar hebben we een wandeling gemaakt naar een
waterval. Het was zo'n 2,5 uur heen en 2 uur terug
lopen. Sommige stukken waren best zwaar. Af en toe
moesten we ook over stenen door een riviertje lopen.
Jenny is ook nog een keer in de modder uitgegleden.
Maar het was wel de moeite waard. Het was mooi weer en
onderweg hebben we o.a. spelende apen hoog in de bomen
gezien. Toen we terug waren begon het net te regenen
dus we waren net op tijd. 's Avonds hebben in het
centrum van Liberia gegeten. We hadden uitzicht op een
parkje waar ook een livebandje optrad. Daar hebben we
na het eten nog even naar gekeken. De volgende dag
hebben we het rustig aan gedaan. Eerst een korte
wandeling rondom de lodge. Daarna nog even gezwommen
en geluierd en vervolgens hebben we de auto gepakt
richting Playa Coco. Het was een gezellig dorpje. We
hebben op een terrasje wat gedronken. Het terrasje lag
tegenover een voetbalveld waar op dat moment een
voetbalwedstrijd bezig was. Daar hebben we even naar
gekeken. Het hele dorp was uitgelopen. Vervolgens nog
een stukje over het strand gelopen (zwart zand) en
daarna op naar het volgende strand: Playa Hermosa.
Daar hebben we ook nog een stukje gelopen en van een
prachtige zonsondergang genoten. Vervolgens hebben we
heerlijk gegeten bij La Pescado Loco (de gekke vis).
De volgende dag hebben we ontbeten in Liberia. Onze
volgende bestemming was Monteverde. Het zou een reis
van ongeveer 3 uur worden. Maar blijkbaar zijn we
verkeerd gereden en kwamen we op een weggetje vol met
keien en hobbels terecht (hobbeldebobbel in het
8kwadraat!). Sommige stukken waren heel steil. Niet
echt een prettig weggetje om op te rijden. Je moet
voortstellen rotsen van 10-20cm doorsnee, kuilen en
gaten en 4meter smal/breed. We kwamen alleen enkele
ruiters tegen. Maar toen we de weg vroegen bleken we
toch goed te rijden. Eenmaal op de plaats van
bestemming bleek dat niemand dezelfde route had
gereden. Iedereen had wel wat meegemaakt. Een auto
moest zelfs op een gegeven moment door een rivier
rijden omdat de brug afgesloten was. Helaas begon het
ook nog te regenen bij aankomst. De auto zag door de
regen en modder er schitterd uit: Vuil.
Eigenlijk meteen doorgereden naar Selvatura, een
National Parc (1 van de 2 parken die hier zijn). Hier
zijn we eerst begonnen met een Skywalk, een wandeling
door een deel van het park (1uurtje) met hierin 7
hangbruggen varierend van 40 tot 60meter hoog en in
lengte 50 tot 160 meter. En om 14uur heeft Adriaan de
Canopy gedaan. Aan een tuigje tussen de bomen door
sjezen van platform naar platform. De langste was meer
dan 600meter en je kon door de regen en wolken de
andere kant niet zien. En dan ga je met ongeveer
60km/h naar de volgende boom. Zoef. Na 11x gezoefd te
hebben wilden we nog naar de ButterflyGarden maar die
was al dicht. Via de hobbeldebobbelweg terug naar
dorp.
Hier hebben we ook gegeten. En nog steeds regenachtig.
Na een heerlijke nachtrust keken we door de ramen en
zagen de zon! En ook nog regen... Dus eerst ontbijt in
een restaurantje waar ook de Tico's komen. En
vervolgens naar een andere ButterflyGarden gereden. En
weer was hetb laatste stukje hobbeldebobbelweg. Maar
we hebben wel een mooie uitleg gehad van een gids. En
Adriaan heeft een Zwarte Weduwe op zijn hand gehad:
Een Tarantula, er zijn 7 soorten. Ook hebben we
diverse soorten Torretjes, Kevers (tot wel 8cm groot),
Schopioenen en opgezette vlinders gezien. En toen
mochten we eindelijk naar de 4 Gardens. Hier vloog ons
Trauma Vlinder: De Morpho, een mooie blauwe snel
vliegende vlinder. We kregen uitleg over de
verschillende soorten vlinders die hier in Costa Rica
vliegen. Na de tour hebben we geprobeerd om de Morpho
op te foto te zetten...en gelukt. Helaas niet in het
wild maar toch. Na een lunch rondom een boom, de
TreeHouse, doorgereden naar het Slangenhuis. Hier
hebben we allebei een baby Boa Constrictor van 40cm op
de hand gehad (foto's zijn ons bewijs). Ook hier
hebben we uitleg gehad van een gids. Nog steeds regent
het hier met een stormachtige wind.
Nu zitten we in een InternetCafe dit verslag te typen.
Straks de briefing over de weg terug naar beneden,
hobbeldehobbel, en een lange rit naar San Gerardo De
Dota.
Dat wordt hard werken voor de auto, want het eerste
deel en laatste deel is ernstig hobbeldehobbel.
Maar de auto, een Dahaitsu Bego (Terios) 4wd houdt
zicht nog steeds goed gelukkig want het krijgt op z'n
lazer pfoei.
25
november 2008
laatste bericht kwam uit Monteverde, alwaar we in de (mot)regen, wind en kou 14graden weer op weg gingen naar de zon en warmte. En inderdaad, de weg omlaag was een andere dan omhoog, een fluwelen tapijtje als het ware, zo mooi vlak (voor Tico begrippen dan). En ja hoor, file nr 2: Wegwerkzaanheden om 7.15uur ,s ochtends...wegafgesloten. Maar daardoor wel een MiddenAmericaanse Wolharige BoomStekelvarken (met ogen op, is zeldzaam) gezien. Was niet moeilijk want iedere toerist liep naar deze boom.
Na 30minuten werd 1 strookje weer vrijgegeven en konden we doorrijden naar de brug die was afgesloten....Mochten we door de rivier rijden Jihaaa gaaf!. Jenny heeft foto gemaakt.
Snel even tanken en door naar San Jose. Na enkele filesnr3 en nr4, door ongelukken, door San Jose heen naar...de kant door de politie. Het bleek dat we niet met ons kenteken eindegend op een 5 door San Jose heen mochten rijden. Maar we mochten gelukkig toch doorrijden...tot de volende agent ons aan de kant dirigeerde. Maar na ons Soy Tourist,en papierencontrole toch weer door.
Volgende bijzonderheden volgden pas 2uur later, toen we op een hoogte van ruim 3300meter hoogte rijden, in de wolken met langzaam rijdende vrachtauto's op een slingerende weg. Plots een bord, San Gerardo De Doa rechtaf en een onverharde, modderbesmeurde volmet stenen weg steil naar beneden (maar lang niet zo erg erg als de weg naar MonteVerde). En de overnachtingsadres was mooigelegen, in het dal op 2200meter hoogte.
Na een goede nachtrust, kwamen de Kolibri's weertot leven in de bomen voor het huisje. Adriaan ging op BirdWatching: De Quetzal. Met een gids en andere gasten op zoek. Uiteindelijk gevonden en doordat de gids de bosjes inging, heuvelop, en ik mee natuurlijk, heb ik mooie foto's kunnen maken van deze speciale kleurrijke vogel.
Wederom de auto gestart om naar Dominical te rijden. Dominical is een relaxed dorpje, bekend voor of door het golfsurfen. Heerlijk sfeertje.
Ons lodge lag op 800meter van het strand en ik had geen Hangmat. Grrr.
We zijn de volgende dag naar een Marine Nat.Parc gereden, maar de Tico's hadden een feestdag en was dus druk in het park enop strand.
Doorgereden naar Prive-park Hacienda Baru, 3km noorden van Dominical. Hier hebben we heerlijk gewandeld.
Na de volgende dag vroeg te zijn weggereden, kwamen we rond middaguur aan in Puerto Jiminez. PJ is het laatste dorp voor Corcovado National Parc. Maar hier is verder niets te doen. Dus na een kijkje in de Botanical Garden, zwemmen in de baai en krkodillenkijken, gingen we eten.
Wachten op de volgende dag.
Maar toen we terug kwamen bij de kamers, hadden de buren, een restaurant, de muziek keihard aanstaan + de onveilige situatie van de kamers (geen nooduitgang ed) hebben ons besluiten om geen 2e nacht hier meer te slapen.
Zie ook het volgende verslag.
26
november 2008
de Eco lodge en tenten.
Vanaf Puerto Jiminez zijn we met taxi´s naar de Eco'lodge gereden. De huuruto mag niet op deze weg komen ivm de slechte )hobbeldebobbel) weg. Na een slecht 1ste deel gingen we door enkele kleine beekjes heen. Kicken, water stond 25cm hoog.
Bij het vliegveldje mochten we eruit, en de laatste 2km lopen over het strand. En inderdaad, de lodge was heerlijk. Uitzicht op zee, hangmat voor de deur...en in de middag weer een regenbui. Dus voor de luxe tent gaan zitten. De tent is dus een luxe tent, dwz 2persoonsbed, wc en koude douche. De zijvlakken waren met gaas bedekt dus je kon zo vanuit je bed naar de zee kijken en alle dierengeluiden horen.
De volgende ochtend ben ik een GuidedTour gaan lopen, apen gezien, slang 50cm, diverse vogels en tot de knieen door een rivier waden om aan de overkant te komen. Na ruim 5uur was ik weer terug, waar Jenny tegelijk aan kwam lopen.
De rest van deze mooie dag heerlijk geluierd in de hangmat en op de veranda van onze tent.
Na de 2e nacht, was het tijd om weer terug te gaan naar Puerto Jiminez. Met de vroege taxi terug gereden. Maaaar door de vele regen de fgelopen nacht, waren de beekjes riviertjes geworden van 30 to 40cm diep. En we rijden er door heen. Jippie.
Eigenlijk moesten we slapen in PJ, maar we hadden besloten om niet terug te gaan naar de Caninas omdat dit slecht was. Dus in de auto en doorgereden naar Quepos. Hier hebben we dus afgelopen nacht in een BackpackersHostel geslapen. Vond het wel erg leuk om tussen lowbudget reizigers te zijn.
Hedenochtend zijn we naar ManuelAntonio NatParc geweest. Heerlijk gelopen, tussen de vele mensen, dus veel herrie en weinig dieren. Mar wel een slang, diverse apen, een leguaan en WhiteTailDeer gezien. En natuurlijk kregen we weer een regenbui en gingen de ponchos weer aan. We hebben net gegeten en gaan weer terug naar de lodge om lekker bij het zwembad te liggen.
28 november
2008
het einde nadert.
Zo, na een heerlijk dagje niets doen bij het zwembad, was namelijk laatste geen-reisdag hebben we lekker bij zwembad gelegen. Vandaag zijn we terug gereden naar San Jose, via een brug waar 20 tot 30 krokidillen lagen en via de vulkaan Poas. We waren letterlijk in de wolken dus we hebben helaas niets kunnen zien, maar we hebben ´m wel geroken. Met de auto terug naar de verkeerschaos van San Jose. Maar we zijn niet aangehouden door de politie, en in 1x goed gereden. Het hotel zit midden in het centrum.
Dit is dus het laatste bericht vanuit Costa Rica, we willen eigenlijk het rondje nog wel een keer rijden.
Laatste nieuws: Het is zeer slecht weer in Costa Rica, delen zijn overstroomd (Totuego, Sarapiqui) en zijn afgesloten. Op de grens van CR en Panama is een aardbeving geweest en America heeft hulptroepen gestuurd om hier te helpen.
We zaten wel in een natte periode, een van de natste van de afgelopen 20jaar. Maar we hebben geluk gehad met het weer, zon en ook regen maar wel veel kunnen doen.
Foto´s komen er aan, maar we kunnen ze niet inladen op de internetcomputers.
8 december
2008
Weer thuis, de link naar de foto's
hieronder is een link naar een selectie van onze foto's:
http://picasaweb.google.nl/jennypolman/CostaRica2008#
Geniet!
We zijn 's ochtends op tijd vertrokken naar Parc National Rincon de Vieja. Het was een mooie route langs de gehele noordkant van Lago Arenal. Onderweg zijn we in Arenal gestopt om eventjes te ontbijten. Vervolgens op weg naar Liberia waar we hebben geluncht en boodschappen hebben gedaan. Het was daarna nog zo'n 8 kilometer naar de eindbestemming. De lodge was gelegen aan een rivier (Rio colorado). Het waren allemaal houten huisjes gelegen rondom het zwembad. We kwamen op tijd aan dus we hadden nog de gelegenheid om een duik te nemen in het zwembad. 's Avonds hebben we bij de lodge heerlijk gegeten. De volgende ochtend zijn we wederom vroeg opgestaan en naar het park gereden. Daar hebben we een wandeling gemaakt naar een waterval. Het was zo'n 2,5 uur heen en 2 uur terug lopen. Sommige stukken waren best zwaar. Af en toe moesten we ook over stenen door een riviertje lopen. Jenny is ook nog een keer in de modder uitgegleden. Maar het was wel de moeite waard. Het was mooi weer en onderweg hebben we o.a. spelende apen hoog in de bomen gezien. Toen we terug waren begon het net te regenen dus we waren net op tijd. 's Avonds hebben in het centrum van Liberia gegeten. We hadden uitzicht op een parkje waar ook een livebandje optrad. Daar hebben we na het eten nog even naar gekeken. De volgende dag hebben we het rustig aan gedaan. Eerst een korte wandeling rondom de lodge. Daarna nog even gezwommen en geluierd en vervolgens hebben we de auto gepakt richting Playa Coco. Het was een gezellig dorpje. We hebben op een terrasje wat gedronken. Het terrasje lag tegenover een voetbalveld waar op dat moment een voetbalwedstrijd bezig was. Daar hebben we even naar gekeken. Het hele dorp was uitgelopen. Vervolgens nog een stukje over het strand gelopen (zwart zand) en daarna op naar het volgende strand: Playa Hermosa. Daar hebben we ook nog een stukje gelopen en van een prachtige zonsondergang genoten. Vervolgens hebben we heerlijk gegeten bij La Pescado Loco (de gekke vis). De volgende dag hebben we ontbeten in Liberia. Onze volgende bestemming was Monteverde. Het zou een reis van ongeveer 3 uur worden. Maar blijkbaar zijn we verkeerd gereden en kwamen we op een weggetje vol met keien en hobbels terecht (hobbeldebobbel in het 8kwadraat!). Sommige stukken waren heel steil. Niet echt een prettig weggetje om op te rijden. Je moet voortstellen rotsen van 10-20cm doorsnee, kuilen en gaten en 4meter smal/breed. We kwamen alleen enkele ruiters tegen. Maar toen we de weg vroegen bleken we toch goed te rijden. Eenmaal op de plaats van bestemming bleek dat niemand dezelfde route had gereden. Iedereen had wel wat meegemaakt. Een auto moest zelfs op een gegeven moment door een rivier rijden omdat de brug afgesloten was. Helaas begon het ook nog te regenen bij aankomst. De auto zag door de regen en modder er schitterd uit: Vuil. Eigenlijk meteen doorgereden naar Selvatura, een National Parc (1 van de 2 parken die hier zijn). Hier zijn we eerst begonnen met een Skywalk, een wandeling door een deel van het park (1uurtje) met hierin 7 hangbruggen varierend van 40 tot 60meter hoog en in lengte 50 tot 160 meter. En om 14uur heeft Adriaan de Canopy gedaan. Aan een tuigje tussen de bomen door sjezen van platform naar platform. De langste was meer dan 600meter en je kon door de regen en wolken de andere kant niet zien. En dan ga je met ongeveer 60km/h naar de volgende boom. Zoef. Na 11x gezoefd te hebben wilden we nog naar de ButterflyGarden maar die was al dicht. Via de hobbeldebobbelweg terug naar dorp. Hier hebben we ook gegeten. En nog steeds regenachtig. Na een heerlijke nachtrust keken we door de ramen en zagen de zon! En ook nog regen... Dus eerst ontbijt in een restaurantje waar ook de Tico's komen. En vervolgens naar een andere ButterflyGarden gereden. En weer was hetb laatste stukje hobbeldebobbelweg. Maar we hebben wel een mooie uitleg gehad van een gids. En Adriaan heeft een Zwarte Weduwe op zijn hand gehad: Een Tarantula, er zijn 7 soorten. Ook hebben we diverse soorten Torretjes, Kevers (tot wel 8cm groot), Schopioenen en opgezette vlinders gezien. En toen mochten we eindelijk naar de 4 Gardens. Hier vloog ons Trauma Vlinder: De Morpho, een mooie blauwe snel vliegende vlinder. We kregen uitleg over de verschillende soorten vlinders die hier in Costa Rica vliegen. Na de tour hebben we geprobeerd om de Morpho op te foto te zetten...en gelukt. Helaas niet in het wild maar toch. Na een lunch rondom een boom, de TreeHouse, doorgereden naar het Slangenhuis. Hier hebben we allebei een baby Boa Constrictor van 40cm op de hand gehad (foto's zijn ons bewijs). Ook hier hebben we uitleg gehad van een gids. Nog steeds regent het hier met een stormachtige wind. Nu zitten we in een InternetCafe dit verslag te typen. Straks de briefing over de weg terug naar beneden, hobbeldehobbel, en een lange rit naar San Gerardo De Dota. Dat wordt hard werken voor de auto, want het eerste deel en laatste deel is ernstig hobbeldehobbel. Maar de auto, een Dahaitsu Bego (Terios) 4wd houdt zicht nog steeds goed gelukkig want het krijgt op z'n lazer pfoei.
25
november 2008
laatste bericht kwam uit Monteverde, alwaar we in de (mot)regen, wind en kou 14graden weer op weg gingen naar de zon en warmte. En inderdaad, de weg omlaag was een andere dan omhoog, een fluwelen tapijtje als het ware, zo mooi vlak (voor Tico begrippen dan). En ja hoor, file nr 2: Wegwerkzaanheden om 7.15uur ,s ochtends...wegafgesloten. Maar daardoor wel een MiddenAmericaanse Wolharige BoomStekelvarken (met ogen op, is zeldzaam) gezien. Was niet moeilijk want iedere toerist liep naar deze boom.
Na 30minuten werd 1 strookje weer vrijgegeven en konden we doorrijden naar de brug die was afgesloten....Mochten we door de rivier rijden Jihaaa gaaf!. Jenny heeft foto gemaakt.
Snel even tanken en door naar San Jose. Na enkele filesnr3 en nr4, door ongelukken, door San Jose heen naar...de kant door de politie. Het bleek dat we niet met ons kenteken eindegend op een 5 door San Jose heen mochten rijden. Maar we mochten gelukkig toch doorrijden...tot de volende agent ons aan de kant dirigeerde. Maar na ons Soy Tourist,en papierencontrole toch weer door.
Volgende bijzonderheden volgden pas 2uur later, toen we op een hoogte van ruim 3300meter hoogte rijden, in de wolken met langzaam rijdende vrachtauto's op een slingerende weg. Plots een bord, San Gerardo De Doa rechtaf en een onverharde, modderbesmeurde volmet stenen weg steil naar beneden (maar lang niet zo erg erg als de weg naar MonteVerde). En de overnachtingsadres was mooigelegen, in het dal op 2200meter hoogte.
Na een goede nachtrust, kwamen de Kolibri's weertot leven in de bomen voor het huisje. Adriaan ging op BirdWatching: De Quetzal. Met een gids en andere gasten op zoek. Uiteindelijk gevonden en doordat de gids de bosjes inging, heuvelop, en ik mee natuurlijk, heb ik mooie foto's kunnen maken van deze speciale kleurrijke vogel.
Wederom de auto gestart om naar Dominical te rijden. Dominical is een relaxed dorpje, bekend voor of door het golfsurfen. Heerlijk sfeertje.
Ons lodge lag op 800meter van het strand en ik had geen Hangmat. Grrr.
We zijn de volgende dag naar een Marine Nat.Parc gereden, maar de Tico's hadden een feestdag en was dus druk in het park enop strand.
Doorgereden naar Prive-park Hacienda Baru, 3km noorden van Dominical. Hier hebben we heerlijk gewandeld.
Na de volgende dag vroeg te zijn weggereden, kwamen we rond middaguur aan in Puerto Jiminez. PJ is het laatste dorp voor Corcovado National Parc. Maar hier is verder niets te doen. Dus na een kijkje in de Botanical Garden, zwemmen in de baai en krkodillenkijken, gingen we eten.
Wachten op de volgende dag.
Maar toen we terug kwamen bij de kamers, hadden de buren, een restaurant, de muziek keihard aanstaan + de onveilige situatie van de kamers (geen nooduitgang ed) hebben ons besluiten om geen 2e nacht hier meer te slapen.
Zie ook het volgende verslag.
26
november 2008
de Eco lodge en tenten.
Vanaf Puerto Jiminez zijn we met taxi´s naar de Eco'lodge gereden. De huuruto mag niet op deze weg komen ivm de slechte )hobbeldebobbel) weg. Na een slecht 1ste deel gingen we door enkele kleine beekjes heen. Kicken, water stond 25cm hoog.
Bij het vliegveldje mochten we eruit, en de laatste 2km lopen over het strand. En inderdaad, de lodge was heerlijk. Uitzicht op zee, hangmat voor de deur...en in de middag weer een regenbui. Dus voor de luxe tent gaan zitten. De tent is dus een luxe tent, dwz 2persoonsbed, wc en koude douche. De zijvlakken waren met gaas bedekt dus je kon zo vanuit je bed naar de zee kijken en alle dierengeluiden horen.
De volgende ochtend ben ik een GuidedTour gaan lopen, apen gezien, slang 50cm, diverse vogels en tot de knieen door een rivier waden om aan de overkant te komen. Na ruim 5uur was ik weer terug, waar Jenny tegelijk aan kwam lopen.
De rest van deze mooie dag heerlijk geluierd in de hangmat en op de veranda van onze tent.
Na de 2e nacht, was het tijd om weer terug te gaan naar Puerto Jiminez. Met de vroege taxi terug gereden. Maaaar door de vele regen de fgelopen nacht, waren de beekjes riviertjes geworden van 30 to 40cm diep. En we rijden er door heen. Jippie.
Eigenlijk moesten we slapen in PJ, maar we hadden besloten om niet terug te gaan naar de Caninas omdat dit slecht was. Dus in de auto en doorgereden naar Quepos. Hier hebben we dus afgelopen nacht in een BackpackersHostel geslapen. Vond het wel erg leuk om tussen lowbudget reizigers te zijn.
Hedenochtend zijn we naar ManuelAntonio NatParc geweest. Heerlijk gelopen, tussen de vele mensen, dus veel herrie en weinig dieren. Mar wel een slang, diverse apen, een leguaan en WhiteTailDeer gezien. En natuurlijk kregen we weer een regenbui en gingen de ponchos weer aan. We hebben net gegeten en gaan weer terug naar de lodge om lekker bij het zwembad te liggen.
28 november
2008
het einde nadert.
Zo, na een heerlijk dagje niets doen bij het zwembad, was namelijk laatste geen-reisdag hebben we lekker bij zwembad gelegen. Vandaag zijn we terug gereden naar San Jose, via een brug waar 20 tot 30 krokidillen lagen en via de vulkaan Poas. We waren letterlijk in de wolken dus we hebben helaas niets kunnen zien, maar we hebben ´m wel geroken. Met de auto terug naar de verkeerschaos van San Jose. Maar we zijn niet aangehouden door de politie, en in 1x goed gereden. Het hotel zit midden in het centrum.
Dit is dus het laatste bericht vanuit Costa Rica, we willen eigenlijk het rondje nog wel een keer rijden.
Laatste nieuws: Het is zeer slecht weer in Costa Rica, delen zijn overstroomd (Totuego, Sarapiqui) en zijn afgesloten. Op de grens van CR en Panama is een aardbeving geweest en America heeft hulptroepen gestuurd om hier te helpen.
We zaten wel in een natte periode, een van de natste van de afgelopen 20jaar. Maar we hebben geluk gehad met het weer, zon en ook regen maar wel veel kunnen doen.
Foto´s komen er aan, maar we kunnen ze niet inladen op de internetcomputers.
8 december
2008
Weer thuis, de link naar de foto's
hieronder is een link naar een selectie van onze foto's:
http://picasaweb.google.nl/jennypolman/CostaRica2008#
Geniet!
26
november 2008
de Eco lodge en tenten.
Vanaf Puerto Jiminez zijn we met taxi´s naar de Eco'lodge gereden. De huuruto mag niet op deze weg komen ivm de slechte )hobbeldebobbel) weg. Na een slecht 1ste deel gingen we door enkele kleine beekjes heen. Kicken, water stond 25cm hoog.
Bij het vliegveldje mochten we eruit, en de laatste 2km lopen over het strand. En inderdaad, de lodge was heerlijk. Uitzicht op zee, hangmat voor de deur...en in de middag weer een regenbui. Dus voor de luxe tent gaan zitten. De tent is dus een luxe tent, dwz 2persoonsbed, wc en koude douche. De zijvlakken waren met gaas bedekt dus je kon zo vanuit je bed naar de zee kijken en alle dierengeluiden horen.
De volgende ochtend ben ik een GuidedTour gaan lopen, apen gezien, slang 50cm, diverse vogels en tot de knieen door een rivier waden om aan de overkant te komen. Na ruim 5uur was ik weer terug, waar Jenny tegelijk aan kwam lopen.
De rest van deze mooie dag heerlijk geluierd in de hangmat en op de veranda van onze tent.
Na de 2e nacht, was het tijd om weer terug te gaan naar Puerto Jiminez. Met de vroege taxi terug gereden. Maaaar door de vele regen de fgelopen nacht, waren de beekjes riviertjes geworden van 30 to 40cm diep. En we rijden er door heen. Jippie.
Eigenlijk moesten we slapen in PJ, maar we hadden besloten om niet terug te gaan naar de Caninas omdat dit slecht was. Dus in de auto en doorgereden naar Quepos. Hier hebben we dus afgelopen nacht in een BackpackersHostel geslapen. Vond het wel erg leuk om tussen lowbudget reizigers te zijn.
Hedenochtend zijn we naar ManuelAntonio NatParc geweest. Heerlijk gelopen, tussen de vele mensen, dus veel herrie en weinig dieren. Mar wel een slang, diverse apen, een leguaan en WhiteTailDeer gezien. En natuurlijk kregen we weer een regenbui en gingen de ponchos weer aan. We hebben net gegeten en gaan weer terug naar de lodge om lekker bij het zwembad te liggen.
Vanaf Puerto Jiminez zijn we met taxi´s naar de Eco'lodge gereden. De huuruto mag niet op deze weg komen ivm de slechte )hobbeldebobbel) weg. Na een slecht 1ste deel gingen we door enkele kleine beekjes heen. Kicken, water stond 25cm hoog. Bij het vliegveldje mochten we eruit, en de laatste 2km lopen over het strand. En inderdaad, de lodge was heerlijk. Uitzicht op zee, hangmat voor de deur...en in de middag weer een regenbui. Dus voor de luxe tent gaan zitten. De tent is dus een luxe tent, dwz 2persoonsbed, wc en koude douche. De zijvlakken waren met gaas bedekt dus je kon zo vanuit je bed naar de zee kijken en alle dierengeluiden horen. De volgende ochtend ben ik een GuidedTour gaan lopen, apen gezien, slang 50cm, diverse vogels en tot de knieen door een rivier waden om aan de overkant te komen. Na ruim 5uur was ik weer terug, waar Jenny tegelijk aan kwam lopen. De rest van deze mooie dag heerlijk geluierd in de hangmat en op de veranda van onze tent. Na de 2e nacht, was het tijd om weer terug te gaan naar Puerto Jiminez. Met de vroege taxi terug gereden. Maaaar door de vele regen de fgelopen nacht, waren de beekjes riviertjes geworden van 30 to 40cm diep. En we rijden er door heen. Jippie. Eigenlijk moesten we slapen in PJ, maar we hadden besloten om niet terug te gaan naar de Caninas omdat dit slecht was. Dus in de auto en doorgereden naar Quepos. Hier hebben we dus afgelopen nacht in een BackpackersHostel geslapen. Vond het wel erg leuk om tussen lowbudget reizigers te zijn. Hedenochtend zijn we naar ManuelAntonio NatParc geweest. Heerlijk gelopen, tussen de vele mensen, dus veel herrie en weinig dieren. Mar wel een slang, diverse apen, een leguaan en WhiteTailDeer gezien. En natuurlijk kregen we weer een regenbui en gingen de ponchos weer aan. We hebben net gegeten en gaan weer terug naar de lodge om lekker bij het zwembad te liggen.
28 november
2008
het einde nadert.
Zo, na een heerlijk dagje niets doen bij het zwembad, was namelijk laatste geen-reisdag hebben we lekker bij zwembad gelegen. Vandaag zijn we terug gereden naar San Jose, via een brug waar 20 tot 30 krokidillen lagen en via de vulkaan Poas. We waren letterlijk in de wolken dus we hebben helaas niets kunnen zien, maar we hebben ´m wel geroken. Met de auto terug naar de verkeerschaos van San Jose. Maar we zijn niet aangehouden door de politie, en in 1x goed gereden. Het hotel zit midden in het centrum.
Dit is dus het laatste bericht vanuit Costa Rica, we willen eigenlijk het rondje nog wel een keer rijden.
Laatste nieuws: Het is zeer slecht weer in Costa Rica, delen zijn overstroomd (Totuego, Sarapiqui) en zijn afgesloten. Op de grens van CR en Panama is een aardbeving geweest en America heeft hulptroepen gestuurd om hier te helpen.
We zaten wel in een natte periode, een van de natste van de afgelopen 20jaar. Maar we hebben geluk gehad met het weer, zon en ook regen maar wel veel kunnen doen.
Foto´s komen er aan, maar we kunnen ze niet inladen op de internetcomputers.
Zo, na een heerlijk dagje niets doen bij het zwembad, was namelijk laatste geen-reisdag hebben we lekker bij zwembad gelegen. Vandaag zijn we terug gereden naar San Jose, via een brug waar 20 tot 30 krokidillen lagen en via de vulkaan Poas. We waren letterlijk in de wolken dus we hebben helaas niets kunnen zien, maar we hebben ´m wel geroken. Met de auto terug naar de verkeerschaos van San Jose. Maar we zijn niet aangehouden door de politie, en in 1x goed gereden. Het hotel zit midden in het centrum. Dit is dus het laatste bericht vanuit Costa Rica, we willen eigenlijk het rondje nog wel een keer rijden. Laatste nieuws: Het is zeer slecht weer in Costa Rica, delen zijn overstroomd (Totuego, Sarapiqui) en zijn afgesloten. Op de grens van CR en Panama is een aardbeving geweest en America heeft hulptroepen gestuurd om hier te helpen. We zaten wel in een natte periode, een van de natste van de afgelopen 20jaar. Maar we hebben geluk gehad met het weer, zon en ook regen maar wel veel kunnen doen. Foto´s komen er aan, maar we kunnen ze niet inladen op de internetcomputers.
8 december
2008
Weer thuis, de link naar de foto's
hieronder is een link naar een selectie van onze foto's:
http://picasaweb.google.nl/jennypolman/CostaRica2008#
Geniet!